Wspomnienie o mjr. Tadeuszu Sobieszczaku

Szczegóły

Utworzono: 10-06-18

Jolanta Chromiec

Mjr Tadeusz Sobieszczak

(1924-2018)

Zaprzyjaźniony z naszą szkołą mjr Tadeusz Sobieszczak ps. „Dudek”, jeden z nielicznych już żołnierzy oddziału mjr. Stefana Wyrzykowskiego „Zenona”, urodził się 1 grudnia 1924 r. w Siedlcach jako syn Jana i Marii Sobieszczaków. Uczęszczał do Gimnazjum Męskiego im. Hetmana St. Żółkiewskiego, należał do harcerstwa. Gdy wybuchła wojna, miał prawie 15 lat. Od samego początku brał udział w działaniach przeciwko Niemcom, najpierw jako harcerz, następnie w konspiracji, uczestniczył też w akcjach zbrojnych. Pracując w warsztacie samochodowym nauczył się naprawy samochodów oraz… broni palnej. Należał do organizacji Miecz i Pług, a po scaleniu organizacji konspiracyjnych służył w Związku Walki Zbrojnej i następnie w Armii Krajowej. Stąd w marcu 1944 r. został skierowany do 5 drużyny II plutonu OP „Zenona” 34 Pułku Piechoty 9 Podlaskiej Dywizji Piechoty AK. Brał udział we wszystkich akcjach i potyczkach oddziału w tym czasie, m.in. w akcji osłonowej przy wydobywaniu pocisku V-2 z mokradeł Bugu i w bitwie pod Jeziorami koło Łosic. Gdy w sierpniu 1944 r. oddział został rozwiązany, 19-letni Tadeusz wrócił do Siedlec, gdzie wraz z kolegami organizował ruch oporu AK.

Chcąc uniknąć represji ze strony UB i NKWD, jesienią 1944 r. wstąpił na ochotnika do wojska, ale gdy został wcielony do 1 inżynieryjnego batalionu Armii Czerwonej stacjonującego pod Przemyślem, szybko stamtąd zdezerterował i wstąpił do Oddziału Partyzanckiego „Groźnego” 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich AK. Został celowniczym karabinu maszynowego i dowódcą drużyny do czasu rozwiązania oddziału. Potem ponownie wstąpił do Wojska Polskiego. Ukończył Oficerską Szkołę Piechoty nr 1 we Wrocławiu. Jako dowódca saperów służył w 3 Grupie Rozminowania 1 DP, rozminowując pola minowe i usuwając niewybuchy na terenie ówczesnego woj. warszawskiego. W 1951 r. przeszedł do rezerwy.

Wkrótce założył rodzinę i został ojcem. W cywilu przepracował 30 lat w kilku firmach głównie jako kierowca. Jednocześnie działał w LOK, startował w zawodach motocyklowych, był wykładowcą na kursach prawa jazdy, zorganizował warsztat samochodowy PKP w Siedlcach, prowadził kursy dla mechaników samochodowych w zarządzie Lasów Państwowych. W stopniu majora rezerwy pełnił funkcję przewodniczącego Środowiska Oddziału Partyzanckiego „Zenona” Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Siedlcach. Od 1980 r. co roku ze sztandarem uczestniczył w ogólnopolskiej pielgrzymce żołnierzy „Zenona” do Leśnej Podlaskiej. Odwiedzał mogiły poległych kolegów, aby oddać im cześć i zapalić lampkę.

Odbył mnóstwo spotkań z uczniami w wielu szkołach, np. w Siedlcach, Sarnakach, Leśnej Podlaskiej, Droblinie. Opowiadał o swoich wojennych przeżyciach, wykazując przy tym duże poczucie humoru i dystans do własnej osoby. Zawsze w żołnierskim mundurze. Ze szkołą w Sarnakach zaprzyjaźnił się w 2007 r., gdy przygotowywaliśmy się do nadania szkole imienia Bohaterów Akcji V2. Bywał potem kilkakrotnie na naszych szkolnych uroczystościach, witany niezmiennie z radością i sympatią. Ostatni raz był w maju 2017 r. podczas jubileuszu 150-lecia szkoły w Sarnakach.

3 czerwca 2018 r. zakończył swoją ziemską służbę w wieku niespełna 94 lat. Uroczystości pogrzebowe miały miejsce 7 czerwca: najpierw msza św. w siedleckiej katedrze, następnie złożenie do rodzinnego grobu na Cmentarzu Centralnym w Siedlcach. W ostatniej drodze towarzyszyło Mu wiele osób: rodzina, przyjaciele, przedstawiciele Senatu RP i władz samorządowych różnych stopni, reprezentacje siedleckich jednostek Wojska Polskiego, służby mundurowe, strzelcy, harcerze, poczty sztandarowe zaprzyjaźnionych szkół i stowarzyszeń oraz mieszkańcy miasta.

Podczas mszy św. pogrzebowej płomienne kazanie wygłosił paulin o. Eustachy Rakoczy, jasnogórski kapelan Żołnierzy Niepodległości, który będąc przeorem w Leśnej Podlaskiej zaprzyjaźnił się ze środowiskiem byłych żołnierzy „Zenona”. Podkreślał patriotyczną postawę Zmarłego, jego wierność słowom: Bóg, Honor, Ojczyzna, wielką estymę do sztandaru i munduru.

Życiorys Tadeusza Sobieszczaka przedstawił Sławomir Kordaczuk dyrektor Muzeum Regionalnego w Siedlcach. W ciepłych słowach wypowiadał się o nim senator RP Jerzy Fedorowicz, syn nieżyjącej już koleżanki p. Tadeusza z oddziału, Aliny Fedorowicz ps. „Marta”. Prezydent Siedlce Wojciech Kudelski podkreślał zaangażowanie w edukację patriotyczną dzieci i młodzieży poprzez aktywny udział w licznych spotkaniach i uroczystościach. Ks. Daniel Struczyk, kapelan Stowarzyszenia Jednostek Strzeleckich „Strzelec” mówił o postawie godnej naśladowania przez młodych ludzi.

Za swoją działalność Tadeusz Sobieszczak został uhonorowany wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Międzynarodowym Krzyżem Maltańskim za Działalność dla Dobra Ludzkości (z tytułem Kawalera Maltańskiego). 

Agata Wasilewska

18 maja 2012 r.  - V rocznica nadania imienia SP i G w Sarnakach

20 maja 2015 r. - obchody VII Dnia Patrona i 20. rocznicy budowy pomnika  upamiętniającego Bohaterów AK w Akcji V2 w Sarnakach

12 czerwca 2016 r. - odsłonięcie pomnika w Terlikowie upamiętniającego 100. rocznicę urodzin Stefana Wyrzykowskiego majora „Zenona” 

19 maja 2017  r. - jubileusz szkoły - 150 lat istnienia szkoły, 90. rocznica wmurowania kamienia węgielnego pod budynek najstarszej części szkoły, 10. rocznica nadania imienia

7 czerwca 2018 r. - uroczystości pogrzebowe, Siedlce