Panie Piotrze pamiętamy...

Szczegóły: Utworzono: 11-09-11; Jolanta Chromiec

8 września 2011r. nagle i niespodziewanie odszedł od nas na zawsze p. Piotr Nowakiewicz. Był z nami wiele lat – nauczyciel wychowania fizycznego, trener, miłośnik piłki siatkowej. Pogodny, spokojny człowiek, pełen ciepłego humoru, cieszący się szacunkiem i sympatią uczniów oraz współpracowników. Zawsze uśmiechnięty i życzliwy, z pasją i zaangażowaniem wykonujący swoje obowiązki.

alt

Poraziła nas wiadomość o Jego śmierci.
„Co znaczy słowo umarł?/ Czym jest śmierć?/ Podróżą/ Z biletem bezpowrotnym, który/ każdy ma raz…” (Marek Groński)

„A może śmierć, to tylko życia/ Pomnożenie/ Takie nadpamiętanie, że aż/ Zapomnienie/ I taka radość, że ci co zostają/ Pojąć w nas mogą jedynie cierpienie/ I umieranie ciała, które się oswaja/ Z nową szybkością lotu, z takim/ Przeciążeniem/ Że słyszy tych, co nas wołają/ Że martwiejemy dla nich.../ jak kamienie.” (Ernest Bryll)

A przecież wciąż „Słychać kroki na schodach,/ ale to nie te. (…)/ Coś się tu nie zaczyna/ w swojej zwykłej porze./ Coś się tu nie odbywa/ jak powinno./ Ktoś tutaj był i był,/ a potem nagle zniknął/ i uporczywie go nie ma.” (Wisława Szymborska)

Wciąż musimy pamiętać, że „Na chwilę tu jestem i tylko na chwilę:/ co dalsze przeoczę, a resztę pomylę./ Nie zdążę wszystkiego odróżnić od próżni.” (Wisława Szymborska)

„Życie ma sens, który wykracza poza kończącą je błogą śmierć.” (Jonathan Carroll); „To, co nadaje sens życiu, nadaje także sens śmierci.” (Antoine de Saint-Exupery); „Śmierć jest ceną jaką płacimy za życie, za wszelkie życie.” (Ursula K. Le Guin)

A jednak „Żal że się za mało kochało/ Że się myślało o sobie/ Że się już nie zdążyło/ Że było za późno” (ks. Jan Twardowski); „Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą / zostaną po nich buty i telefon głuchy” (ks. Jan Twardowski)

„Można odejść na zawsze, by stale być blisko.” (ks. Jan Twardowski)

Pan Piotr na zawsze pozostanie w naszych wspomnieniach i na fotografiach…

alt

Trener gimnazjalnej drużyny siatkarskiej.