Wspomnienie o p. Janinie Grabczyk

Szczegóły

Utworzono: 25-03-13

Jolanta Chromiec

Janina Grabczyk była wieloletnią nauczycielką Szkoły Podstawowej w Sarnakach.

Urodziła się w 1937r. w Czuchowie Pieńkach (gm. Platerów). Tu uczęszczała do szkoły podstawowej. Jej dzieciństwo przypadło na trudny, powojenny okres powracania do życia po zniszczeniach wojennych. Miała kilka lat, gdy straciła oboje rodziców i wraz z młodszym od siebie bratem znalazła się pod opieką starszej, schorowanej babci. Poznała biedę i niedostatek, ale stanowiły one dla niej bodziec do przezwyciężania trudności.

Ukończyła LO im. Królowej Jadwigi w Siedlcach. Było to liceum z kursem pedagogicznym, więc po maturze w 1954r., mając 17 lat, wraz ze świadectwem dojrzałości otrzymała Dyplom Nauczyciela i rozpoczęła pracę jako nauczycielka w szkole w Huszlewie. Jednak już w następnym roku szkolnym, po ukończeniu odpowiedniego kursu, została etatowym opiekunem drużyny harcerskiej w Szkole Podstawowej w Sarnakach.

W 1956 r. wyszła za mąż za Jana Grabczyka, którego matka była długoletnią nauczycielką w szkole w Sarnakach, a nieżyjący już ojciec także tu pracował.

W 1958r. Janina Grabczyk została przeniesiona na stanowisko nauczyciela. Uczyła najmłodsze dzieci, poczynając od pierwszej klasy, a w klasach starszych, od czwartej, uczyła historii o Polsce i świecie, prowadziła zajęcia techniczne, a kiedy była taka potrzeba – także matematyki czy fizyki. W drugiej połowie lat 70. XX wieku przeszła na etat nauczyciela geografii i uczyła tego przedmiotu aż do emerytury, na którą odeszła w 1992 r.

Na początku swojej pracy nauczycielskiej zajmowała się także oświatą dorosłych. Były to lata niedługo po drugiej wojnie światowej, kiedy wiele dorosłych osób nie miało ukończonej szkoły podstawowej. Od 1966 r. przez 18 lat była opiekunem Spółdzielni Uczniowskiej. Opiekowała się też Samorządem Uczniowskim, a jako nauczycielka geografii zarażała pasją krajoznawstwa, organizując wycieczki tak dla uczniów, jak i dla nauczycieli, ukazujące piękne i ciekawe zakątki naszego kraju.

W 1977 r. została powołana na stanowisko wicedyrektora i pełniła tę funkcję przez 5 lat.

Ciągle się doskonaliła, kończąc różne kursy potrzebne do pracy. Podwyższała też swoje kwalifikacje zawodowe. W 1964r. ukończyła Studium Nauczycielskie, a w 1977r. wyższe studia zawodowe.

Za wieloletnią pracę trzykrotnie otrzymała nagrodę Ministra Oświaty, odznaczona została Złotym Krzyżem Zasługi oraz wieloma odznakami za pracę społeczną.

Będąc na emeryturze nie zapominała o swojej szkole. Chętnie uczestniczyła w różnych uroczystościach i spotkaniach, dzieliła się swoim doświadczeniem, radą, refleksją.

     W pamięci swoich koleżanek i kolegów z pracy oraz wielu pokoleń uczniów pozostanie jako osoba pracowita, skrupulatna, zawsze starannie przygotowana do swojej pracy, niepozbawiona poczucia humoru, która twardo stąpała po ziemi i dzielnie, z podniesioną głową, do końca pokonywała życiowe trudności.